Ik moet vaak & dringend plassen

‍

Van zodra je meer dan 8 keer per dag plast bij een normale vochtinname van 1,5 tot 2l per dag en normale fysieke inspanning, plas je te vaak of heb je last van pollakisurie.

‍
In vele gevallen gaan deze klachten hand in hand met een plots opkomende hevige plasdrang (ook wel “urge” of “urgency” genoemd).

Soms is deze plasdrang zo dringend dat het toilet niet op tijd bereikt wordt en er dus ongewenst urineverlies is.

Dit kan gaan van enkele druppels tot een volledige plas (aandrang- of urge-incontinentie).

‍

‍

Tot één op vijf volwassenen gaat vaker plassen dan normaal en/of ervaart regelmatig een te hevige plasdrang.

‍

‍

Vaak plassen en/of hevige plasdrang kan te maken hebben met een gestoorde werking van de blaasspier:

• overactieve blaas, de blaas trekt te vaak samen, nog voor ze volledig gevuld is
• onderactieve blaas, de blaas trekt onvoldoende samen waardoor ze niet leeg is

Het kan te maken hebben met een weerstand ter hoogte van de plasbuis waardoor de blaas overmatig actief wordt:

• prostaatvergroting
• vernauwing van de plasbuis
• verhoogde bekkenbodemspanning

Ook een prikkeling van de blaaswand kan aanleiding geven tot vaak plassen, zoals bij:

• urineweginfectie (blaasontsteking, prostaatontsteking, bijbalontsteking)
• steentje in de nier of blaas
• blaaskanker

Bij plasklachten denken mannen van middelbare leeftijd vaak aan prostaatkanker, maar dit geeft zelden plasklachten.

‍

Je eigen gedrag kan ervoor zorgen dat je te vaak naar het toilet moet. 

Door telkens te gaan plassen zonder dat je een plasgevoel hebt maak je de blaas langzaamaan kleiner. 

Zeker als je daarnaast onvoldoende drinkt om de blaas goed te vullen. 

‍
Ook stress kan je blaas prikkelen.

Door angst- of stressgevoelens zullen de bekkenbodemspieren onbewust worden aangespannen.

Hierdoor zal de druk op de blaas toenemen en zal je sneller het gevoel krijgen te moeten plassen.

‍

‍

Indien het veelvuldig plassen en de plotse aandrang normale activiteiten of situaties verstoort, is het raadzaam om hulp te zoeken. Ook al loop je al jaren met deze klachten rond.

‍

Je kan sowieso zelf al een aantal dingen doen om het plasprobleem aan te pakken.

‍

• pas de tips van urotherapie toe: onderhoud een gezond drink-, plas- en stoelgangspatroon

‍

• doe aan blaastraining: tracht je plas langer op te houden bij aandrangincontinentie, of ga juist op vaste tijdstippen plassen bij overloopincontinentie

‍

• hou een plaskalender bij, dit geeft je inzicht in je eigen plas- en drinkgedrag én is nuttig voor je arts als je verdere stappen wil ondernemen

‍

‍

Indien de levensstijladviezen en blaastraining geen effect hebben op je urineverlies, ga je best langs bij je huisarts of uroloog.

‍

‍Onderzoeken
‍

Je arts zal je vragen stellen over het vaak en dringend plassen, maar ook over andere plasklachten, stoelgangsproblemen, pijnklachten,...
‍
‍
Om de oorzaak van je plasklacht te achterhalen zullen onderzoeken worden uitgevoerd (niet noodzakelijk allemaal, afhankelijk van jouw klachten en de bevindingen):
‍

• lichamelijk onderzoek:
  onderzoek van het geslachtsorgaan om bijvoorbeeld een vernauwing van de plasbuisopening of een te nauwe voorhuid vast te stellen
  prostaatonderzoek waarbij de arts een vinger inbrengt via de aars om afwijkingen aan de prostaat vast te stellen, zoals een vergroting of een verharding
  ‍
• bloedonderzoek:
  voor het bepalen van PSA-waarde in het bloed (Prostaat Specifiek Antigen) of een verminderde nierfunctie
  ‍
• urineonderzoek:
  voor het uitsluiten van infectie of bloed in de urine
  ‍
• beeldvorming van de urinewegen en/of prostaat: ^‍
  meestal echografie via de buik van nieren en blaas, via de aars van de prostaat
  zo nodig zal een scan of andere beeldvorming worden uitgevoerd
  ‍
  ‍

Om de plasproblemen beter in kaart te brengen zijn volgende onderzoeken noodzakelijk:

• plaskalender:
  ‍om het plas- en drinkpatroon te beoordelen
  ‍
• uroflowmetrie met echo residu:
  om de plasstraal te beoordelen en te kijken of de blaas volledig leeg is na plassen
  ‍
  ‍

Afhankelijk van de resultaten van bovenstaande onderzoeken kan het nodig zijn het plasprobleem verder uit te werken met:

• cystoscopie:
  om de binnenkant van de plasbuis en blaas te beoordelen
  ‍
• blaasfunctieonderzoek:
  om de werking van de blaas- en sluitspier tijdens het vullen van de blaas en tijdens plassen te beoordelen

‍

Behandelingen
‍

Het onderhouden van een gezond drink-, plas- en stoelgangspatroon door middel van urotherapie is een eerste stap.

Blaastraining om de blaasinhoud groter te maken en plasdrang tegen te gaan is daarbij ook van belang. 

Elk van onderstaande behandelingen zullen bovendien een beter effect bereiken in combinatie met urotherapie en blaastraining.

‍

Bekkenbodemtherapie kan helpen bij vaak plassen en/of hevige plasdrang door zowel een over- als onderactieve blaas, als bij een overspannen bekkenbodem.

‍Medicatie kan de blaas rustiger maken in het geval van een overactieve blaas.

‍Operaties zoals botulinetoxine in de blaas  of sacrale neuromodulatie kunnen de overactieve blaas rustiger maken als bekkenbodemtherapie of medicatie onvoldoende helpen.
‍

Bij een luie blaas met overloopincontinentie is zelfsondage de hoeksteen van de behandeling. 

Hierbij wordt de blaas verschillende keren per dag leeggemaakt door kortdurend een sonde in de blaas te brengen.

In uitzonderlijke gevallen kan een uitgebreide ingreep van de blaas noodzakelijk zijn, zoals een blaasvergroting of het aanleggen van een urostoma.

Bijvoorbeeld als een luie blaas en overloopincontinentie niet onder controle te krijgen is en zelfsondage geen optie is.

Is er een onderliggende reden voor het ontstaan van een over- of onderactieve blaas, zoals een prostaatvergroting, bepaalde medicatie of een neurologische aandoening (neurogene blaas) dan moet de onderliggende oorzaak zo goed mogelijk worden aangepakt, maar kan één van bovenstaande behandelingen noodzakelijk zijn om de blaas terug onder controle te krijgen.

‍